
Interview: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης | Bold & Brave_

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, γνωστός ηθοποιός του θεάτρου, της τηλεόρασης αλλά και του κινηματογράφου δε δίστασε να μας μιλήσει για τη σχέση που έχει με τον κόσμο του gaming, το πόσο πολύ ακόμα και σήμερα τον εξιτάρει να παίζει, ενώ δηλώνει αμετανόητος gamer, που ξέρει να αναγνωρίζει τους “καλούς” τίτλους, αλλά και πως “τρελαίνεται” όταν χάνει μέσα στο παιχνίδι.
- Οι πληροφορίες μας μάς αποκαλύπτουν ότι πριν ασχοληθείτε με το θέατρο, σπουδάζατε computing & marketing. Ποια είναι η σχέση σας με την τεχνολογία;
Με αυτό ασχολήθηκα πολύ λίγο, μόνο ένα εξάμηνο, μετά σταμάτησα! Δεν είμαι φανατικός με την τεχνολογία, αλλά τουλάχιστον, ό,τι αφορά το gaming είμαι.
- Ανήκετε στη γενιά που αγγίζει τους digital natives. Ως παιδί ασχολούσασταν με τα βιντεοπαιχνίδια; Και αν ναι, θυμάστε ποια ήταν η πρώτη σας κονσόλα και το πρώτο σας παιχνίδι;
Ήμουν, αν θυμάμαι καλά περίπου επτά ετών, όταν σε ένα σπίτι φιλικού ζευγαριού των γονιών μου είχαν πάρει ένα περίεργο μπεζ-κρεμ κουτί με μαύρα χειριστήρια και στρογγυλούς κύκλους στο joy stick και λεγόταν Pong και ήταν σαν τέννις, οπότε αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή. Μετά από αυτό πήγα στο Atari, το κλασσικό, το 2600 δηλαδή. Γενικά ενθουσιάστηκα με τα βιντεοπαιχνίδια και νιώθω πολύ τυχερός και θα σας πω γιατί. Όταν ήμουν ακόμα πιο μικρός περίπου 6 ετών, είχαμε έναν κύριο στην πλατεία Κολιάτσου που μέναμε, ο οποίος πήγε ταξίδι στη Σιγκαπούρη και μου είχε φέρει μια πράσινη οθόνη με το donkey kong, που ανέβαινε ο Σούπερ Μάριο και προσπαθούσε να περάσει τα βαρέλια. Αυτό με παρακίνησε στο να παίρνω hand held ηλεκτρονικά παιχνίδια.

- Πηγαίνατε στα περίφημα στέκια για να παίζετε ηλεκτρονικά παιχνίδια;
Προφανώς και ναι! Μάλιστα, ένας παιδικός μου φίλος, που ο πατέρας του είχε το μοναδικό τότε μαγαζί στην Αθήνα με τέτοια παιχνίδια, μας άφηνε να πηγαίνουμε συνέχεια στο μαγαζί και να παίζουμε τέτοια παιχνίδια. Μου άρεσαν πολύ το επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι, το Take, το Outrun, το Atari, αλλά και πολλά άλλα τέτοια, όπως το Pac Man, το Team ball, Το Bubble Bubble, το tetris. Όταν πια μεγάλωσα, στα 15 μου δηλαδή, είχε έρθει στην Ελλάδα το Nintendo Gameboy, οπότε ναι αυτή ήταν η πρώτη μου παιχνιδομηχανή. Επειδή, όμως είχε μεγάλο κόστος, για να μπορώ να το αγοράσω τότε το 1993, δούλεψα ως βοηθός μπογιατζή για μια εβδομάδα στην Αγγλία, από όπου κατάγεται η μητέρα μου. Προχωρώντας, μετά από λίγα χρόνια έβγαλε η SONY το PlayStation ε και εκεί εγώ «ήμουν hoocked», όπως λένε! Μέχρι σήμερα, έχω κολλήσει με τη SONY και έχω όλες τις κονσόλες!
- Σήμερα οι γονείς λόγω της πληθώρας των ψηφιακών μέσων συχνά αδυνατούν να περιορίσουν την ενασχόληση των παιδιών τους με αυτά. Εσάς η οικογένεια σας πως αντιμετώπιζε αυτό το θέμα;
Εάν περνούσα πολλές ώρες μπροστά από τα ηλεκτρονικά, «τα άκουγα από τους γονείς μου, αλλά συνήθως μέχρι τα 18, προσπαθούσα και εγώ να λέω ότι διαβάζω για να μπορώ να παίζω κρυφά! Συγκεκριμένα, θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζω κάτω από τα σκεπάσματα για να μη με δουν και να συνδέω τα ηχεία από walkman, οπότε ναι, υπήρχαν μέρες που «είχα καεί». Μετά μεγαλώνοντας που το παιχνίδι έγινε λίγο πιο παρεΐστικο νομίζω «καήκαμε» ακόμα περισσότερο.. Δηλαδή, από το 2004 ως το 2008 έγινε το μεγάλο braf.
- Η φετινή χρονιά μας περιόρισε την κοινωνική συναναστροφή. Συνήθως παίζετε με την παρέα σας ομαδικά παιχνίδια ή προτιμάτε να παίζετε μόνος; Θεωρείτε ότι η επικοινωνία που έχουμε με τους φίλους μας μέσω του gaming, δηλαδή με την κάμερα και το μικρόφωνο, μπορεί να μας προσφέρει την αίσθηση της συντροφιάς που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη;
Μου αρέσει το ομαδικό παιχνίδι, γιατί γελάμε πολύ και «πέφτει» πείραγμα, το οποίο μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά από την άλλη, δεδομένου ότι πλέον είμαι και 43 ετών, όταν θα βρω λίγο χρόνο, θα καθίσω να ασχοληθώ με κάτι που είναι ατομικό. Παρόλα αυτά οι καινούργιες κονσόλες σου δίνουν τη δυνατότητα, αν είσαι συνδεδεμένος να μιλήσεις. Για παράδειγμα με τον αδερφό μου που είναι στην Αγγλία, πολλές φορές επικοινωνούμε μέσω του pad.
- Σήμερα, ως ένα ώριμο παιδί… 43 ετών, ποιο είναι το αγαπημένο σας παιχνίδι;
Μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω ένα, οπότε θα σας πω, ότι πέραν από το Pro και του MBA 2Κ, ήμουν πάντα λάτρης του Gran Turismo – αν και το τελευταίο με απογοήτευσε λίγο, τουλάχιστον όσον αφορά την ιστορία. Το Final Fantasy ήταν ασύλληπτο παιχνίδι, όπως και το Metal Gear Solidl! Από τα τωρινά παιχνίδια μου αρέσει πολύ το Red Dead Redemption, το Ghosts of Tsushima, Το Horizon 0 torn, το Far Cry 3 και το Assassin’s Creed. Από ότι καταλαβαίνετε μου αρέσουν τα παιχνίδια πλοκής. Γενικά πιστεύω ότι τα videogames έχουν «ξεφύγει», με την καλή έννοια, καθώς έχουν τρομερή αληθοφάνεια. Για όσους παίζουμε είναι ακραία εθιστικό και πολύ ιδιαίτερο ανεξαρτήτως παιχνιδιού! Είναι σχεδόν σαν virtual reality. Βλέπεις παιχνίδια με συναισθηματική πλοκή, όπως για παράδειγμα το πρώτο silent hill, το οποίο θα το θυμάμαι πάντα.

- Θα ήθελες ποτέ να συμμετέχεις σε ένα video game δανείζοντας τη φωνή σου;
Θα το ήθελα σαν τρελός! Έχω χαρίσει τη φωνή μου στην ταινία της Disney υπερέξι, για τον Μπέιμαξ και μου άρεσε πολύ.
- Η τελευταία σου κονσόλα είναι το PS5, μια next gen κονσόλα με διαφορετικά χαρακτηριστικά από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Ποιά παιχνίδια έχεις παίξει και πως σου φάνηκε;
Έχω παίξει μέχρι στιγμής το Spiderman Miles Morales και το NBA 2K 2021, τα οποία μου φάνηκαν επικά, τόσο σε επίπεδο γραφικών, όσο και σαν ποιότητα κατασκευής!
- Ως καλλιτέχνης σας εμπνέει η εξιστόρηση του μύθου που αποκαλύπτεται στα βιντεοπαιχνίδια;
Η αλήθεια είναι πως παρατηρώ διάφορα πράγματα, καθώς υπάρχει ένα τεράστιο κομμάτι μυθοπλασίας στον τομέα του gaming. Μπορείς να δεις το σενάριο, τις ανατροπές και την απόδοση του συναισθήματος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή στις ταινίες η αγωνία και η ένταση διαρκεί 2 ώρες, ενώ εδώ είναι από 15 ώρες και πάνω, άρα η εμπειρία είναι διαφορετική και πιο σύνθετη. Θέλω να τερματίζω το παιχνίδι και μάλιστα αν μου αρέσει πολύ, θέλω να τερματίζω με όλα τα έξτρα, το οποίο πολλές φορές είναι αδύνατο, γιατί μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα. Έχω σπάσει πολλά χειριστήρια παλιότερα, επειδή ήμουν πολύ ανταγωνιστικός!
- Αυτή τη στιγμή πρωταγωνιστείτε στην τηλεοπτική σειρά του Αντ1 «Η Φαμίλια», ενώ βγήκε και ο δεύτερος κύκλος του «Έτερος Εγώ» στο Cosmote TV που όλοι περίμεναν με αγωνία και σημειώνει μεγάλη επιτυχία! Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;
Τα σχέδια μου όπως ξέρετε είναι «Η Φαμίλια», η οικογενειακή σειρά στον ΑΝT1 και η αναμονή της δημιουργίας του 3ου κεφαλαίου του «Έτερος Εγώ» για την Cosmote TV. Όσον αφορά το θέατρο είμαι σε αναμονή, γιατί όπως καταλαβαίνετε όλα έχουν παγώσει!