Υπάρχει σωτηρία για την Blizzard;_

Αυτό το κείμενο γράφτηκε το καλοκαίρι του 2021. Σε εγχώριο επίπεδο το ενδιαφέρον μονοπωλούσε η καταστροφή της φύσης τόσο με τις πολύ σοβαρές βραχυχρόνιες, όσο και μακροχρόνιες επιπτώσεις, ενώ η διεθνής επικαιρότητα συναγωνιζόταν σε ζοφερότητα την εγχώρια. Μέσα σε όλα αυτά, ασχοληθήκαμε με το θέμα της Activision Blizzard και την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.

Για όσους δεν γνωρίζουν, η Blizzard είναι μια εταιρεία που δημιούργησε παιχνίδια-σταθμούς στην ιστορία του gaming, όπως τις σειρές Warcraft, Starcraft, Diablo και Overwatch. Αυτή την περίοδο μας απασχολεί κυρίως λόγω της μήνυσης που εκκρεμεί εις βάρος της και των αναφορών πολλών εργαζόμενων για κακές συνθήκες εργασίας, συμπεριφορές, διακρίσεις, μέχρι και σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Το δικαστικό θέμα, αν και πολύ σοβαρό, δεν είναι το μόνο. Μια σειρά από άστοχες -επικοινωνιακά- κινήσεις και η απαξίωση του feedback των παικτών σε συνδυασμό με την γιγάντωση της εταιρείας (που μοιραία έθεσε ως κύριο στόχο την ικανοποίηση των μετόχων και όχι τόσο των καταναλωτών), σπίλωσε το πολύ καλό όνομά της στη συνείδηση μεγάλης μερίδας του κοινού.

Ένα όνομα το οποίο ήταν συνυφασμένο με την καινοτομία και την ποιότητα έφτασε στο σημείο να ταυτιστεί με το οικονομικό «άρμεγμα». Και αν μπορεί κανείς να δικαιολογήσει το Diablo 3 ή τη σημερινή κατάσταση του WoW, σκεπτόμενος ότι πρόκειται για τόσο καλά προϊόντα που είναι εξαιρετικά δύσκολο να βελτιωθούν, κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό που είδαμε όταν κυκλοφόρησε το Warcraft 3: Reforged. Δεν χρειάζεται να σταθούμε σε λεπτομέρειες, απλά θα αναφέρουμε ότι η θρυλική αυτή εταιρεία κατάφερε να καταστρέψει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών σχεδόν δύο δεκαετίες μετά την αρχική του κυκλοφορία και να σπάσει κάθε ρεκόρ χαμηλής βαθμολογίας στο Metacritic.

Βέβαια αυτό είναι ένα από τα πολλά κομμάτια του παζλ που συνθέτει τη δαιμονοποίηση της Blizzard στις συνειδήσεις των παλαιοτέρων. Και αναφερόμαστε σε αυτούς, που έζησαν την τεράστια επιτυχία της εταιρείας, παίζοντας τα επικά παιχνίδια που κυκλοφορούσε. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος για τη μεγάλη απογοήτευση και την πολύ αυστηρή κριτική που ασκούμε για την κατεύθυνσή που έχει πάρει, καθώς μεγαλώσαμε με τους τίτλους της. Ένα επίσης μεγάλο κομμάτι της απογοήτευσης ήταν η άρνησή της να αποδεχτεί την επιθυμία μεγάλου μέρους της κοινότητας των παικτών του «χρυσορυχείου» που ακούει στο όνομα World of Warcraft, για τη δημιουργία classic servers, ενώ ταυτόχρονα έκλεισε τον Nostalrius, καταργώντας μια επιλογή την οποία δεν πρόσφερε η ίδια για αρκετά χρόνια, ενώ μάλιστα είχε τη δυνατότητα να συνεργαστεί ή να πάρει τεχνογνωσία από τους δημιουργούς του private server.

Το αποκορύφωμα αυτής της ιστορίας ήταν όταν ο J. Allen Brack ανακοίνωσε τους classic servers, ο ίδιος άνθρωπος που όταν ερωτήθηκε για το αν η εταιρεία σκοπεύει να ανοίξει τέτοιους servers απάντησε: “You think you do (want), but you don’t” και φυσικά διαψεύστηκε πανηγυρικά από τη μεγάλη επιτυχία τους. Ένα ακόμη μεγάλο φιάσκο ήταν η ανακοίνωση του επόμενου Diablo, αποκλειστικά για mobile platforms στην Blizzcon. Για πολλούς fans της σειράς αυτή ήταν η χαριστική βολή. Σαν να μην έφτανε η μετάβαση από το Diablo 2 (επίσης ένα από τα καλύτερα και πιο εθιστικά παιχνίδια όλων των εποχών) στο τρίτο μέρος της σειράς, την ανακοίνωση του επόμενου τίτλου σε mobile ακολούθησε μια άβολη σιγή του κοινού και προκάλεσε την εύλογη απορία για το αν πρόκειται για ένα ετεροχρονισμένο πρωταπριλιάτικο αστείο.

Μέσα σε όλα αυτά έχουμε την απόφαση να περιλαμβάνονται τα πραγματικά ονόματα των παικτών στα forums για την αντιμετώπιση των trolls και του flaming, πράγμα που δημιούργησε τελικά περισσότερα προβλήματα από αυτά που έλυσε, τον τρόπο που χειρίστηκε την πολιτική τοποθέτηση του χρήστη Blitzchung για το Hong Kong, αλλά και την απόλυση 800 εργαζομένων την ίδια εποχή που έκανε ρεκόρ κερδών.

Το ερώτημα που τίθεται αυτόματα για τον επίλογό μας είναι το αν υπάρχει επιστροφή και σωτηρία για την Blizzard και η απάντηση εξαρτάται από το τι ορίζουμε ως επιστροφή και σωτηρία. Αν ορίσουμε ως επιστροφή το να συνεχίσει να λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργούσε τα τελευταία χρόνια με τα καλά και τα κακά της, τότε ναι, πιθανότατα θα υπάρξει επιστροφή. Αν όμως ορίσουμε ως σωτηρία το να γίνει η Blizzard του παρελθόντος, που η δημιουργία κάθε τίτλου θα διαρκεί όσα χρόνια και με όσους πόρους και στήριξη χρειάζονται οι δημιουργοί, κόντρα στις επιθυμίες των μετόχων και του δόγματος του μέγιστου κέρδους που υπακούει κάθε εταιρικός κολοσσός, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα άριστο αποτέλεσμα, τότε δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει σωτηρία.