Zombie prequel χωρίς zombies, σε μία ταινία που κανείς δεν ζήτησε_

Κανείς δεν ζήτησε το prequel αυτό, αλλά το Netflix ήξερε ότι το θέλουμε, πριν καν κυκλοφορήσει το Army of the Dead. Βλέπετε, η νέα ταινία της πλατφόρμας αποτελεί prequel για το έργο του Zack Snyder, που μας έδωσε στιλιζαρισμένη δράση με ζόμπι και μια μεγάλη ληστεία. Στο Army of the Dead είχαμε μία ήδη καθιερωμένη αποκάλυψη, τα ζόμπι είχαν ήδη κατασπαράξει τον κόσμο και τις ισορροπίες του, και η ομάδα των παράξενων ηρώων πήγε στο Λας Βέγκας για να παραβιάσει ένα θρυλικό θησαυροφυλάκιο.

Ο Ludwig Dieter, ο υπεύθυνος για το άνοιγμα της κλειδαριάς, ένας αλλόκοτος Γερμανός που ήταν από τους πιο ενδιαφέροντες πρωταγωνιστές του Army of the Dead, απέκτησε τώρα το δικό του origin story. Δεν ήταν καν ένας από τους πιο κεντρικούς χαρακτήρες στο Army of the Dead, και έγινε σε ένα βράδυ ο βασικός ήρωας του prequel, που διαρκεί πάνω από 2 ώρες, στα 130 λεπτά περίπου, και μας δίνει μία ιστορία που κανείς δεν ζήτησε, που δεν επεκτείνει το franchise με ουσιαστικό τρόπο και που αφήνει τα ζόμπι στην άκρη.

Σε μια ενδιαφέρουσα κίνηση, λοιπόν, οι δημιουργοί αποφάσισαν πως το prequel του Army of the Dead δεν θα είναι ταινία με ζόμπι. Από μόνη της η επιλογή του Dieter ως βασικού πρωταγωνιστή είναι παράξενη και σίγουρα θα μπορούσε πιο εύκολα να στηθεί prequel με άλλους χαρακτήρες από την ταινία του Snyder. Όπως και να ‘χει, όσο το Army of the Dead ήταν ταινία με ζόμπι πρωτίστως και heist movie μετά, η νέα ταινία είναι απλώς heist movie και τίποτα άλλο.

Δεν έχει έντονη δράση, δεν έχει επιθέσεις από απέθαντους, έχει μόνο κλισέ χαρακτήρες και ακόμα πιο τετριμμένες ληστείες σε τράπεζες, που μόνο περιστασιακά ξεφεύγουν λίγο μέσω της αυτοαναφορικότητάς τους. Πού και πού, δηλαδή, η ταινία δείχνει να καταλαβαίνει τι ακριβώς είναι και τι προσπαθεί να κάνει: επιχειρεί να ξεκινήσει ένα νέο franchise με βάση το Army of the Dead, δίνοντάς μας μία εντελώς safe προσέγγιση. Το prequel δεν θέλει να εντυπωσιάσει, ούτε να ανανεώσει το είδος του· το μόνο που επιθυμεί είναι να μας διασκεδάσει για λίγο και να μας κάνει να θέλουμε περισσότερα. Και περισσότερα θα λάβουμε, αφού πρόκειται ήδη για franchise, το οποίο στήνεται πριν καν δούμε την πρώτη ταινία, με αυτό το prequel, αλλά στο μέλλον και με άμεσο sequel και με μία σειρά. Οι προβλέψεις του Netflix για την επιτυχία του brand ήταν σίγουρα πετυχημένες, καθώς και το Army of the Dead τα πήγε περίφημα, όπως το prequel τώρα συνεχίζει.

Η σκυτάλη της σκηνοθεσίας δίνεται στον ίδιο τον πρωταγωνιστή αυτήν τη φορά και ο Matthias Schweighöfer κάνει ακριβώς αυτό που πρέπει: φτιάχνει μια πιο ανάλαφρη εκδοχή του Army of the Dead, καλογυρισμένη, με κοφτερό edit και ενδιαφέρουσες σκηνές παραβίασης των θησαυροφυλακίων, ενώ η μουσική του Hans Zimmer είναι αναμενόμενα εντυπωσιακή αλλά ξεχνιέται αμέσως. Ευτυχώς, οι σκηνές με τα θησαυροφυλάκια έχουν ενδιαφέρον, με «βουτιές» στο εσωτερικό τους που μας δείχνουν τη διαδικασία του ξεκλειδώματος, γιατί μια ταινία που βασίζεται στην παραβίαση αυτή για τη δράση της, αν δεν είχε ικανοποιητικές τέτοιες σκηνές, θα ήταν απογοήτευση. Ο Schweighöfer είναι αξιόλογος στην ερμηνεία του πρωταγωνιστικού ρόλου αλλά και στη σκηνοθεσία της ταινίας, όμως η διάρκεια, το πολύ αργόσυρτο πρώτο μισό και οι καρικατούρες που έχουμε ως πρωταγωνιστές είναι παράγοντες που δεν επιτρέπουν στο Army of Thieves να είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό franchise setup.

Η πλοκή στέλνει τον Dieter (εδώ λέγεται αλλιώς, για λόγους που έχουν να κάνουν με το σενάριο και τη σύνδεση με το sequel) μαζί με μία ομάδα από υπερ-εγκληματίες για να παραβιάσει τρία θρυλικά θησαυροφυλάκια, που είναι δημιουργίες του θρυλικού locksmith, Hans Wagner, ο οποίος έφτιαξε και εκείνο που είδαμε στο Army of the Dead. Στη συνέχεια, βλέπουμε τη μυστηριώδη χάκερ Korina (Ruby O. Fee), τον σούπερ οδηγό Rolph (Guz Khan), τον action hero Brad Cage (Stuart Martin) και την Gwendolyne Starr (Nathalie Emmanuel), την κλέφτρα. Η ομάδα αποτελείται από χαρακτήρες με ένα ή δύο βασικά στοιχεία, με εντελώς επιφανειακές προσωπικότητες και ακόμα πιο αδιάφορες σχέσεις μεταξύ τους, και τελικά οδηγούμαστε σε ανατροπές, προδοσίες και αποκαλύψεις που δεν προσφέρουν τίποτα και φαίνονται από χιλιόμετρα να έρχονται. Το δεύτερο μισό της ταινίας είναι σαφώς πιο διασκεδαστικό από το πρώτο, εξαιτίας κυρίως της σωστής ερμηνείας του πρωταγωνιστή και της χημείας του με την Emmanuel, που είναι επίσης ικανοποιητική στον ρόλο της, αλλά και μερικών γρήγορων σκηνών καταδίωξης, αλλά το τελευταίο κομμάτι του σεναρίου στηρίζεται υπερβολικά στα twists και δεν αποδίδει.

Τα ζόμπι αυτήν τη φορά σπρώχνονται στην άκρη, φεύγουν εντελώς απ’ το προσκήνιο και αποτελούν απλώς έναν συνδετικό κρίκο μεταξύ των δύο ταινιών. Η σύνδεση αυτή είναι διασκεδαστική ως ιδέα: οι πρωταγωνιστές σχεδιάζουν τις ληστείες τους εν μέσω αυξανόμενων αναφορών για το ξέσπασμα ενός ιού στην Αμερική (η ταινία διαδραματίζεται σε διάφορες περιοχές, όχι όμως στις ΗΠΑ) και τελικά βλέπουμε στις ειδήσεις πραγματικά ζόμπι να επιτίθενται σε κόσμο. Είναι ένα ικανοποιητικό υπόβαθρο, μία πετυχημένη ιδέα, που όμως μειώνει την επίδρασή της μέσω κάποιων ονείρων που βλέπει ο πρωταγωνιστής, τα οποία μοιάζουν σχεδόν προφητικά για το Army of the Dead, και είναι αχρείαστα.

Ένας κόσμος στα πρόθυρα του zombie apocalypse και μια ομάδα ληστών που επιχειρεί την παραβίαση θρυλικών θησαυροφυλακίων, ήταν επαρκές στήσιμο ως υπόβαθρο και δεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Κάτι παραπάνω χρειαζόταν βέβαια στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, γιατί, δυστυχώς, η εξέλιξη είναι εντελώς προβλέψιμη και δεν κατορθώνει να στηρίξει μία τόσο μεγάλης διάρκειας ταινία. Παρόλα αυτά, είναι ένα prequel που μπορεί να προσφέρει «άμυαλη» διασκέδαση και στήνει ένα franchise που ενδεχομένως μπορεί να τα πάει πολύ καλύτερα στο μέλλον, ενώ θα μπορούσε να υπάρξει ακόμα και Army of Thieves 2. Τώρα που πράγματι έγινε franchise, και τώρα που έγινε και επιτυχία, ελπίζω να δούμε ταινίες που θα ξεφεύγουν από αυτήν την προσπάθεια και θα μπορέσουν να αναπτυχθούν σωστά, ως αυτοτελή έργα με αυτοσκοπό διαφορετικό από τη δημιουργία μιας επικερδούς σειράς.

Η ταινία κυκλοφορεί από τις 29 Οκτωβρίου στο Netflix.