Arcane: Η Jinx κλέβει την παράσταση στο δεύτερο μέρος της σειράς του Netflix_

Το Netflix κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα το πρώτο μέρος της σειράς Arcane, που αποτελεί μεταφορά του παιχνιδιού League of Legends. Το πρώτο αυτό μέρος ήταν απροσδόκητα αξιόλογο, με εκπληκτικό animation, συναρπαστικές μάχες, ιδανικές ερμηνείες και ένα σενάριο με πολύ ενδιαφέρον. Η συνέχεια έχει πολλά να αποδείξει, καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις, που ένα έργο χωρίζεται σε τρία μέρη, αν η αρχή είναι πολύ δυνατή πρέπει η μέση να καταφέρει να διατηρήσει το ενδιαφέρον, και η ιστορία των Vi και Jinx (Powder) προσπαθεί να κάνει αυτό ακριβώς, αλλά και να στήσει τη συνέχεια.

Θα ακολουθήσουν μικρά σπόιλερ, κυρίως για τα τρία πρώτα επεισόδια της σειράς Arcane, καθώς για να διαβάσετε αυτό το κείμενο θεωρώ δεδομένο πως τα έχετε παρακολουθήσει ήδη. Για το δεύτερο μέρος, τα σπόιλερ θα είναι ακόμα πιο ήπια, με απλή περιγραφή του βασικού σκελετού της πλοκής και με αναφορές σε πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες.

Τα πρώτα τρία επεισόδια του Arcane έστησαν το υπόβαθρο, μας παρουσίασαν το δίπολο «ανώτερη πόλη, κατώτερη πόλη» και μας γνώρισαν κάποιους βασικούς χαρακτήρες. Κεντρικά σημεία για την αφήγηση ήταν η σχέση της μικρής Powder με την αδερφή της, Vi, και οι ανακαλύψεις του επιστήμονα Jayce που στόχευαν στη δημιουργία μαγίας με τεχνολογικά μέσα. Η δεύτερη σεζόν μάς στέλνει αρκετό καιρό μετά, όταν πια η Powder έχει μεγαλώσει και λέγεται πλέον Jinx.

Αυτήν τη φορά βλέπουμε τα δύο κομμάτια της πόλης να έχουν αλλάξει πολύ, εξαιτίας των παρεμβάσεων του Jayce αλλά και της απουσίας του Vander, που προσπαθούσε να διατηρήσει μια ειρηνική διάθεση στο κάτω μέρος. Τώρα, η κατάσταση «βράζει» και φυσικά προκύπτουν κάποια γεγονότα που δίνουν ώθηση στην πλοκή. Παρόλο που θα δούμε κάποιες εντυπωσιακές σκηνές δράσεις, το δεύτερο μέρος του Arcane επικεντρώνεται στην αφήγηση, στο χτίσιμο του backstory για τους χαρακτήρες -ώστε να παίξει ρόλο στο μέλλον- και στα πολιτικά «παιχνίδια» του Συμβουλίου της άνω πνευράς της πόλης. Μαθαίνουμε περισσότερα για τον Victor, για την Caitlyn και βλέπουμε τον Jayce σε περισσότερο βάθος, και όλοι έχουν αρκετό ενδιαφέρον και καλογραμμένο σεναριακό υπόβαθρο.

Τα ίδια τα γεγονότα είναι κάπως προβλέψιμα, όπως ήταν και στο πρώτο κομμάτι της σειράς, όμως για άλλη μια φορά η υλοποίηση είναι κορυφαία. Οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες ιδανικά και πάλι, με highlight τη «μαγνητική» Jinx της Ella Purnell, και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι πάρα πολύ ευχάριστες και πειστικές, λόγω και των καλογραμμένων διαλόγων.

Η Jinx αυτήν τη φορά είναι ακόμα πιο παράξενη, καθώς τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο πρώτο μέρος της σειράς την επηρέασαν βαθιά και την άλλαξαν πολύ. Χαρακτηρίζεται από τον φόβο για την αποτυχία, για το ότι θα την αφήσουν όλοι μόνη της επειδή δεν θα είναι επαρκής, και οι πράξεις της οδηγούνται από αυτό, αλλά και από την ανάγκη να ανήκει κάπου.

Έχουμε ξαναδεί χαρακτήρες τέτοιου στιλ, με παρόμοια εκκεντρικά χαρακτηριστικά, όμως δεν παύει να είναι μία συναρπαστική πρωταγωνίστρια, που πατά στο «γκρι» τμήμα του ηθικού πεδίου. Επίσης, το design της Jinx είναι εξαιρετικό, αξιομνημόνευτο και εντυπωσιακό, αλλά και απόλυτα ταιριαστό στην προσωπικότητά της ώστε να καταφέρνει να εκφράσει όσα νιώθει χωρίς να χρειαστεί να μας μιλήσει για αυτά. Όσο εντυπωσιακό κι αν ήταν το animation, όσο κι αν ο σχεδιασμός των χαρακτήρων μας κέρδισε στο πρώτο μέρος, τα μεσαία επεισόδια του Arcane καταφέρνουν ακόμα καλύτερα να πετύχουν τους στόχους τους, ενώ και οι μουσικές επιλογές παραμένουν ταιριαστές.

Επίσης, γίνεται καλή δουλειά με την αφήγηση μέσω των στοιχείων του περιβάλλοντος, με λιγότερο exposition αυτή τη φορά και περισσότερες εικόνες να κάνουν τη δουλειά αυτή, να μας εξηγούν δηλαδή τι συμβαίνει στον κόσμο της σειράς. Δυστυχώς, το δεύτερο κομμάτι της ιστορίας πλήττεται κάπως από την ίδια του τη φύση, από τον λόγο της ύπαρξής του. Το πρώτο λειτουργούσε ως αυτόνομη ιστορία, με αρχή, μέση και -περίπου- τέλος. Σε έκανε να θες να δεις τη συνέχεια, όμως δεν υπήρχε μόνο για να τη στήσει.

Εδώ, στα μεσαία επεισόδια του Arcane, έχουμε μια ιστορία που δεν μπορεί να σταθεί εξίσου εύκολα από μόνη της, και βασίζεται πάρα πολύ στα προηγούμενα γεγονότα, αλλά και στο χτίσιμο των επόμενων, με αποτέλεσμα σε κάποια σημαντικά σημεία να «τρέχει» γρήγορα, αλλά να μας δίνει και κάποιες πολύ προβλέψιμες εξελίξεις, που ξέρουμε ήδη πού θα καταλήξουν. Όπως και να ‘χει, όμως, η σειρά του Netflix κατάφερε μέσα σε τόσο λίγα επεισόδια να μας κάνει να δεθούμε με το καταπληκτικό cast της, ενώ πέτυχε και στα βασικά της τμήματα παρά τα κάποια ελαττώματα, και δεν μπορούμε να περιμένουμε για το επόμενο και τελευταίο μέρος της, που θα έρθει στις 20 Νοεμβρίου. Η σειρά συνεχίζει να είναι μια μεγάλη, πολύ ευχάριστη έκπληξη, αφού έχει να μας παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σενάριο και δεν βασίζεται στις μάχες και το fan service. Περιμένουμε το τελευταίο μέρος για να το πούμε με σιγουριά, όμως η εντύπωση πως πρόκειται για την καλύτερη μεταφορά video game εξακολουθεί να είναι ισχυρή.