Τελικά, γιατί άλλαξε τόσο ο Leon του Resident Evil;_

Η νέα ταινία Resident Evil: Welcome to Raccoon City είναι μία προσπάθεια πιστής μεταφοράς του franchise στη μεγάλη οθόνη. Μετά από τη σειρά με τη Jovovich, μεγάλο μέρος του κοινού ήθελε να δει κάτι που να κινείται πιο κοντά στο ύφος και το σενάριο των παιχνιδιών της Capcom. Πράγματι, η νέα ταινία κάνει ακριβώς αυτό. Συνδυάζοντας στοιχεία από την πλοκή των δύο πρώτων τίτλων του franchise, η μεταφορά αυτή προσπαθεί να μας δώσει ένα σενάριο γεμάτο fan service, αλλά για να το κάνει αυτό αναγκάζεται να κάνει και κάποιες θυσίες.

Σε γενικές γραμμές, φαίνεται ότι κοινό και κριτικοί συμφωνούν σε κάποια πράγματα σχετικά με το Welcome to Raccoon City: είναι όντως μια πιστή μεταφορά των παιχνιδιών, είναι διασκεδαστική σε σημεία, περιέχει ενοχλητικά κακά οπτικά εφέ, δεν καταφέρνει να συνδυάσει ικανοποιητικά τα δύο παιχνίδια. Η απόφαση των δημιουργών όμως που προκάλεσε περισσότερη κατακραυγή απ’ το κοινό είναι εκείνη της διαφοροποίησης κάποιων εμβληματικών χαρακτήρων σε σχέση με την πρωτότυπη μορφή τους. Και δεν πρόκειται μόνο για αλλαγή σε εξωτερικά χαρακτηριστικά.

Οι δύο πρωταγωνιστές που προκάλεσαν αυτές τις αντιδράσεις είναι ο Leon (Avan Jogia) και η Jill (Hannah John-Kamen). Εμφανισιακά, έχουμε διαφορετικό στιλ και για τους δύο, ειδικά όμως για τον Leon που έχει μαύρα μαλλιά πλέον και μάλιστα τα έχει κουρεμένα με τρόπο που δεν παραπέμπει στο εντελώς γνώριμο κεφάλι του ήρωα που είδαμε για πρώτη φορά στο Resident Evil 2. Η Jill, επίσης, δεν παραπέμπει στην αντίστοιχη από το τρίτο παιχνίδι. Επίσης, όσον αφορά τις προσωπικότητες των δύο χαρακτήρων, βλέπουμε αλλαγές που αρχικά δεν βγάζουν πολύ νόημα. Γιατί έκαναν τον Leon «γκαφατζή» και την Jill πιο ανάλαφρη και αστεία;

Είναι απλό: το έκαναν για να αποφύγουν την επανάληψη των χαρακτήρων. Όταν ήδη υπάρχουν οι Albert Wesker (Tom Hopper) και Chris Redfield (Robbie Amell), δύο γυμνασμένοι, σκληροτράχηλοι και έμπειροι στρατιώτες, δύσκολα θα χωρούσε ένας επίσης σκληρός και έμπειρος Leon. Έτσι, από τους τρεις διάλεξαν αυτόν τον χαρακτήρα για να δεχτεί αλλαγές, αφού πρόκειται για έναν πρωτάρη αστυνομικό που πηγαίνει στην πόλη για πρώτη φορά και βγάζει έτσι περισσότερο νόημα ως ένας πιο άπειρος χαρακτήρας που πλησιάζει πιο κοντά στο comedic relief.

Αν ήταν ιδανική αυτή η απόφαση; Αυτό χωρά σίγουρα συζήτηση και μάλλον δεν ήταν. Θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερος τρόπος ώστε να μην μοιάζουν μεταξύ τους οι τρεις αυτοί χαρακτήρες, και ένας θα ήταν η ανάπτυξή τους μέσω της αφήγησης, κάτι που η ταινία δεν καταφέρνει επιτυχώς στην προσπάθειά της να χωρέσει τα πάντα. Το ίδιο περίπου ισχύει για τις Claire Redfield (Kaya Scodelario) και Jill Valentine, που, στη θεωρία, είναι χαρακτήρες που μοιάζουν πολύ.

Έτσι, οι σεναριογράφοι αποφάσισαν να αλλάξουν μία από αυτές και ο κλήρος έπεσε στην Jill. Αφού η Claire είναι άτυπη πρωταγωνίστρια, και αφού την ερμηνεύει αξιόλογα η Scodelario, τελικά φαίνεται πως η Jill είχε την ατυχία να δεχτεί τις παρεμβάσεις που δέχτηκε ώστε να έχουμε διαφορετική από την Claire προσωπικότητα και διαφορετική εμφάνιση επίσης, αλλά τίποτα ενδιαφέρον και αξιοπρόσεκτο.

Με λίγα λόγια, είναι λογικές οι αλλαγές που έγιναν. Η προσέγγιση είναι αναμενόμενη, εφόσον οι δημιουργοί αποφάσισαν να φτιάξουν ένα σενάριο που συνδυάζει δύο παιχνίδια και πολλούς χαρακτήρες. Τώρα, αν έπρεπε να γίνει έτσι, αυτό είναι άλλο θέμα. Αν είχαμε, για παράδειγμα, μόνο τον Leon και την Claire, δεν θα χρειαζόταν να έχουμε κάποια τέτοια αλλαγή. Ωστόσο, όσο κι αν είναι δικαιολογημένη η απόφαση, το αποτέλεσμα δεν τη δικαιώνει.