The Ascent Review | Violence, anarchy, cyberpunk_

Αν έχετε δίψα για cyberpunk ιστορίες και settings, το The Ascent είναι μία κατάλληλη επιλογή για να τη σβήσει. Πρόκειται για ένα isometric action RPG που μας στέλνει σε έναν σάπιο, γεμάτο νέον και augments κόσμο, για να αναλάβουμε παράξενες αποστολές για μυστηριώδεις χαρακτήρες, ανθρώπους και εξωγήινους. Το setting είναι βρόμικο, μίζερο, τρισάθλιο, γεμάτο παρακμή, όπως πρέπει, με πετυχημένο lore και διασκεδαστικές περιοχές, αλλά και τρομερή ατμόσφαιρα που τονίζεται από τα εξαιρετικά γραφικά.

Ο φωτισμός κλέβει την παράσταση, ο σχεδιασμός χαρακτήρων και περιβάλλοντος είναι υψηλής ποιότητας, και γενικά θα κυκλοφορείτε συνεχώς σε ένα ιδιαίτερα πυκνό και βαθιά ατμοσφαιρικό «κάδρο», γεμάτο χαρακτήρες να κινούνται, ιπτάμενα οχήματα, μεταλλικές, τιτάνιες κατασκευές και πολλά οπτικά εφέ, υπό τους ήχους ενός «κολλητικού» soundtrack.

Twin-stick shooter με ένα RPG twist

Το gameplay είναι ένα μείγμα RPG με twin-stick shooter και τα καταφέρνει ικανοποιητικά σε όλα του τα τμήματα. Οι μάχες, ειδικά, είναι απίστευτα διασκεδαστικές, γρήγορες, γεμάτες ένταση, απαιτητικές και καλοστημένες, με πολλά όπλα, επαρκείς τύπους εχθρών και κυβερνοπάνκ μορφής δυνάμεις. Όταν βρισκόμαστε σε μία τοποθεσία γεμάτη εχθρούς και πρέπει να τους «θερίσουμε» με τα όπλα μας, βλέπουμε το The Ascent να λάμπει και είναι πραγματικά δύσκολο να αφήσουμε το χειριστήριο.

Επίσης, η εξερεύνηση είναι κι αυτή ευχάριστη, με διάφορους τρόπους για να φτάσουμε σε κάποιο σημείο του σχεδόν ανοιχτού κόσμου, αρκετά ενδιαφέροντα αντικείμενα και τρομερά σχεδιασμένες περιοχές, με βασικά προβλήματα το βαρετό backtracking και τη συνεχή εμφάνιση πολύ δυνατών εχθρών, που οδηγεί σε grinding, το οποίο κουράζει. Οι βόλτες στον κόσμο του The Ascent, πάντως, δίνουν σίγουρα ένα από τα κορυφαία δείγματα cyberpunk κόσμου σε βιντεοπαιχνίδι και κανένας fan του είδους δεν πρέπει να χάσει αυτήν την ευκαιρία.

Όσο κι αν πρόκειται για ένα twin-stick shooter στην ουσία, είδος που μεσουρανούσε πριν από δεκάδες χρόνια, το The Ascent επιχειρεί να εκμοντερνίσει τα χαρακτηριστικά του, εισάγοντας κινήσεις που επιχειρούν και πετυχαίνουν την ανανέωση αυτή. Συγκεκριμένα, έχουμε τη δυνατότητα για dodge, απλό, αλλά χρήσιμο, και την πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση της κάλυψης. Δεν πρόκειται για cover-based σύστημα που μας βάζει να πατάμε ένα πλήκτρο για να κολλάμε σε κάποιον τοίχο, αλλά για έναν πιο κομψό μηχανισμό: όταν σκύβουμε και κρυβόμαστε πίσω από κάποια επιφάνεια, έχουμε τη δυνατότητα να στοχεύσουμε με το όπλο μας πάνω απ’ την κάλυψη και να πυροβολήσουμε τους εχθρούς χωρίς να βγούμε και πάντα εν κινήσει. Είναι ένα απλό, ως ιδέα, αλλά πολύ λειτουργικό σύστημα, που συμβάλλει στη διατήρηση της ροής της ασταμάτητης δράσης. Ένα στοιχείο που βοηθά ακόμα περισσότερο είναι το co-op με τρία ακόμα άτομα σε local ή online σύνδεση, με crossplay.

Επιστημονική φαντασία απ’ τα 80s, πολυεθνικές και κυβερνοπάνκ χάος

Το σενάριο είναι επίσης πετυχημένο, και το στήσιμό του φέρνει στον νου στοιχεία από κλασικές ταινίες sci-fi δράσης της δεκαετίας του 1980. Εδώ, παίρνουμε τον ρόλο ενός χαρακτήρα που φτάνει στον δυστοπικό κόσμο Veles, που ελέγχεται φυσικά από μία τεράστια, πολυεθνική εταιρεία, τη “The Ascent Group”. Όταν η εταιρεία αυτή καταρρέει, ο κόσμος πέφτει στο χάος και την αναρχία, με αντίπαλες ομάδες να μάχονται για να πάρουν τον έλεγχο στα χέρια τους -όπως είναι αναμενόμενο, μπλέκουμε κι εμείς σε όλα αυτά. Θα βρείτε διασκεδαστικούς χαρακτήρες που βοηθούν την ατμόσφαιρα και το worldbuilding, και πληθώρα από βασικές και παράπλευρες αποστολές, όλες ικανοποιητικές σε γενικές γραμμές (αν το «τρέξετε», θα σας πάρει κάτω από 15 ώρες, ενώ μπορεί να περάσει και τις 20 σε διάρκεια με αρκετή ενασχόληση). Το ίδιο το σενάριο είναι ευχάριστο ως υπόβαθρο, δεν κλέβει την παράσταση αλλά ικανοποιεί, όμως το setting είναι το πιο δυνατό του στοιχείο, με μία τιτάνια πόλη, χτισμένη στους ορόφους ενός τεράστιου κτηρίου, με διαφορετικά χαρακτηριστικά σε κάθε έναν και εκπληκτική ατμόσφαιρα σε όλους.

Τεχνικός τομέας που μειώνει την εμπειρία

Ωστόσο, υπάρχουν προβλήματα που κρατούν πίσω το κατά τ’ άλλα εξαιρετικό παιχνίδι. Ακόμα κι αν δεν σας ενοχλεί ιδιαίτερα ο κακός τεχνικός τομέας των παιχνιδιών, αν αντέχετε framedrops, stutters, freezes, bugs και glitches, όσο συχνά και αν εντοπίζονται, εδώ μάλλον θα λυγίσετε, αν παίζετε σε «παλιές» κονσόλες. Σε Xbox One, όπου το παίξαμε, το The Ascent είναι σχεδόν ανυπόφορο, εξαιτίας του τεχνικού του τομέα.

Συνεχώς έπεφταν τα frames, η κίνηση «πάγωνε» στον χρόνο για μερικά δευτερόλεπτα, εξαφανίζονταν στοιχεία του χώρου, έκλεισε τρεις φορές κρασάροντας και το χειρότερο απ’ όλα είναι πως μετά από μία επανεκκίνηση, το The Ascent ξεκινά με το τεράστιο, εφιαλτικό, αρχικό του loading, που κρατάει μία αιωνιότητα. Και, δεν είναι μόνο το αρχικό. Όταν χάνεις, περιμένεις μισή αιωνιότητα, όταν αλλάζεις περιοχές κάθεσαι και κοιτάς την οθόνη για αρκετή ώρα και, σε κάποια σημεία, σε μερικά ασανσέρ κυρίως, το loading διαρκεί τόσο πολύ που θα νομίζετε πως το παιχνίδι κόλλησε… Επίσης, αρκετές φορές, όταν θα περπατάτε στην πόλη, θα βλέπετε ξεκάθαρα ορισμένο το τέλος μιας περιοχής, και στη συνέχεια κενό, άδειο χώρο με χρώματα και φώτα, που σιγά-σιγά θα αρχίζει να γεμίζει, όσο φορτώνουν τα assets. Όλα αυτά συμβαίνουν συνεχώς και έτσι είναι δύσκολη η πρόταση του παιχνιδιού σε Xbox One, παρόλο που είναι απολαυστικό κάτω από τα τεχνικά προβλήματά του. Βέβαια, στο Game Pass είναι, άρα αν είστε συνδρομητές δεν χάνετε τίποτα για να το δοκιμάσετε.

Συμπέρασμα

Είναι προτιμότερο να απολαύσετε το The Ascent σε ένα δυνατότερο σύστημα, όπως του αρμόζει, όμως, ακόμα και στην υποδεέστερη αυτή έκδοση, έχει πολλά να δώσει. Πρόκειται για ένα διασκεδαστικό, γρήγορο arcade shooter, που έχει πάρει τη μορφή RPG και καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον με το καλοστημένο, ολοκληρωμένο του setting, που αποτελεί από τα καλύτερα δείγματα cyberpunk κόσμου σε video game.

ΘΕΤΙΚΑ:

Εξαιρετικός cyberpunk κόσμος

Τρομερή ατμόσφαιρα

Έξοχα γραφικά

Διασκεδαστικές μάχες

ΑΡΝΗΤΙΚΑ:

Backtracking και grinding

Πολλά τεχνικά προβλήματα σε Xbox One

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ # 7.5/10