Resident Evil 3: Zombies World_

Ο συγκεκριμένος τίτλος ξεκινάει με live action σκηνές όπου ο δημοσιογράφος αναφέρει ”Αυτή η πανδημία μεταδίδεται ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη αρρώστια στη σύγχρονη ιστορία” δείχνοντας φλεγόμενα κτίρια και χάος στους δρόμους, πριν ακόμα εμφανιστούν τα πρώτα δείγματα ζόμπι. Τα συναισθήματα όπως καταλαβαίνεται ήταν ανάμεικτα λόγο της ειρωνείας… Η συγκεκριμένη σειρά ηλεκτρονικών παιχνιδιών με συνοδεύει από πολύ μικρή ηλικία και με έχει γεμίσει με πολλές ευχάριστες, αλλά και με πολλές τρομακτικές εμπειρίες κατά τη διάρκεια του παιξίματός τους. Βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μου, η στιγμή που εγώ και ο κολλητός μου παίζουμε, νύχτα (μέγα λάθος), το Resident Evil 2 στο PS 1, όπου αμέριμνοι εξερευνούμε το αστυνομικό τμήμα, πρώην μουσείο, της Raccoon City και ξαφνικά βρεθήκαμε να πεταγόμαστε από τις θέσεις μας, εγώ με ανοιχτά τα μάτια, έτοιμα να βγουν από το πρόσωπό μου και αποσβολωμένος στην τηλεόραση και ο φίλος μου, να χάνει το μοχλό από τα χέρια του επειδή σε μια στιγμή απόλυτης ησυχίας τα ζόμπι έσπασαν τα τζάμια του αστυνομικού τμήματος και μπουκάρανε σε ορδές προσπαθόντας να μας αρπάξουν, σαν μία τηλεόραση που έχει 90% έκπτωση την ημέρα του Black Friday και είναι το μοναδικό μοντέλο που έχει επιζήσει.

Έχω την τιμή 21 χρόνια μετά το release του Resident Evil 3 Νέμεσις, να κάνω το review για το remake το οποίο ξύπνησε πολλές παλιές αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία και επανέφερε στη μνήμη μου τις μονομαχίες με τον Νέμεσις 21 χρόνια πίσω. Παίζοντας το συγκεκριμένο remake, έζησα ευχάριστες gaming εμπειρίες αλλά δυστυχώς μου άφησε και αρκετή πικρία στο τέλος. Το Resident Evil 3, δυστυχώς δεν μπορεί να είναι ο διάδοχος του Resident Evil 2 που ήταν ένα πραγματικά πολύ καλοδουλεμένο remake και μπαίνει κατευθείαν στα top Resident Evil της σειράς. Χωρίς να σημαίνει ότι είναι ένα κακό παιχνίδι το συγκεκριμένο, απλά είναι κάποια σημεία που ήθελαν περισσότερο ενασχόληση και αγάπη από τους δημιουργούς του και θα αναφέρω αναλυτικά τι θέλω να πω. ΣΤο RE 3 επιστρέφει η πρωταγωνίστρια του original Resident Evil Jill, Valentine, σε μία ιστορία η οποία εξελίσσεται ταυτόχρονα με το Resident Evil 2. Στο PlayStation 1 το παιχνίδι ονομαζόταν Resident Evil 3 Nemesis και πολύ καλά κάνανε που ανέφεραν το όνομα ενός από τους πιο εμβληματικούς αλλά και λακονικούς κακούς στην gaming ιστορία, ο οποίος σαν Juggernaut κυνηγάει την Jill μέσα από τοίχους, αστυνομικά τμήματα, από εκρήξεις, κατολισθήσεις, φωτιές και ότι μπορεί κανείς να φανταστεί. Και οι δύο χαρακτήρες δέχτηκαν ένα ρεκτιφιέ στην εμφάνισή τους με κάτι εκατομμύρια pixels παραπάνω από τους προκατόχους τους, του πρώτου PlayStation, μία αλλαγή που μου άρεσε περισσότερο στη Jill και λιγότερο στο Νέμεσις, καθώς η στραβή του μύτη προκαλεί μάλλον γέλιο και σίγουρα όχι τρόμο, μέχρι την στιγμή που αρχίζουν οι μεταλλάξεις του, οι οποίες είναι περισσότερες από POKEMON τελευταίας γενιάς.

Μιας και αναφέρω τρόμο θυμάμαι ότι στο παλιό παιχνίδι, το build-up για την εμφάνιση του Nemesis ήταν πιο αποτελεσματικό και προσέδιδε στην ατμόσφαιρά του Survival horror που έθεσε ως στάνταρ το Resident Evil σε αυτού του είδους τα παιχνίδια. Στο συγκεκριμένο remake, θα έλεγα ότι χρησιμοποιούν φθηνά και αναμενόμενα jumpscares χωρίς να προσδίδουν στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, απλά εντείνουν το ατελείωτο κυνηγητό μεταξύ των πρωταγωνιστών. Δεν γίνεται να μη συγκρίνω τον Νέμεσις με το συνάδελφό του Mr X του RE2 Remake, ο οποίος με τα βαριά βήματα του κράταγε την καρδιά σου σε υψηλούς χτύπους προσθέτοντας αγωνία και φόβο καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τώρα στο κομμάτι του gameplay δεν είδα κάποια ουσιώδη διαφορά με το remake του δύο, πέρα από το Dodge System που βοηθάει αρκετά στις μάχες, μιας και παγώνει λίγο τον χρόνο και δίνει το κάτι παραπάνω σε αυτές τις μονομαχίες με τα τέρατα.Τέρατα τα οποία είναι αρκετά πιο intimidating από τα απλά ζόμπι, μέχρι και τα εντομοειδή τα οποία ακόμα στοιχειώνουν τα όνειρά μου με τα πράγματα που έκαναν στο κορμάκι της Jill. Ο τίτλος γενικά  είναι πολύ πιο πλούσιος σε δράση και τα πολλά cinematic προσδίδουν στο να δημιουργηθεί μία κινηματογραφική εμπειρία, μία εμπειρία όμως που μπορεί να σε κάνει περισσότερο θεατή παρά πρωταγωνιστή. Κάποια περιβάλλοντα του Resident Evil 3 πάρθηκαν αυτούσια από το remake του 2 και πρόσθεσαν μερικά ακόμα, με ένα αρκετά έντονο neon mood kai lightning που θυμίζει αρκετά εποχή nineties.

Επίσης από άποψη gameplay θυμάμαι στο παλιό τριάρι ότι υπήρχαν κάποια σημεία που το παιχνίδι σου έθετε κάποια ερωτήματα και πρόσφερε επιλογές, όμως αυτό αφαιρέθηκε δυστυχώς στο remake και το κάνει να ακολουθεί μία πιο γραμμική πορεία. Ενώ στο remake τα γραφικά, τα περιβάλλοντα, η δράση, οι εκρήξεις και ότι άλλο πιάνει το ανθρώπινο μάτι είναι πολύ θεαματικά και υψηλού επιπέδου, το μελανό σημείο του, που τα επισκιάζει όλα αυτά, είναι η μικρή διάρκειά του. Έχοντας μία άλφα εμπειρία στα παιχνίδια αυτά, κατάφερα και το ολοκλήρωσα σε περίπου 4 με 5 ώρες, χωρίς να μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα στο μέτριο επίπεδο δυσκολίας, πρέπει να πέθανα 3 με 4 φορές και αυτό κατά την διάρκεια των boss fights. Τώρα που το σκέφτομαι και το Remake του 2 δεν ήταν και πολύ μεγαλύτερο σε διάρκεια, όμως μπορούσες να παίξεις ολόκληρο το storyline από την σκοπιά δύο πρωταγωνιστών και έδινε πολύ μεγαλύτερη βάση στο replayability. Δυσκολεύομαι αρκετά να βάλω μία βαθμολογία σε αυτό τον τίτλο γιατί παρόλο που είναι ένα θεαματικό και διασκεδαστικό παιχνίδι, η μικρή του διάρκεια το χαντακώνει. Αν ήτανε dlc του δύο θα έλεγα ότι είναι ένα από τα καλύτερα dlc ever. Πληρώνοντας όμως ένα Triple A παιχνίδι αξίας  60 ευρώ την ημέρα κυκλοφορίας του, απογοητεύεσαι αρκετά από την ελλιπή υποστήριξη των developer στο κομμάτι της ιστορίας. Ναι μεν πρόσθεσαν ένα έξτρα παιχνίδι, το resistance, το οποίο βλέπω συνεχώς να εμπλουτίζεται με αρκετά patch, αλλά δεν είχα την ευκαιρία να το παίξω διεξοδικά, γιατί υπήρχαν αρκετά προβλήματα με τη συνδεσιμότητα των servers και δυστυχώς έλλειψη κόσμου και αρκετών bug στην αρχή, ίσως αργότερα να του δώσω μια 2η ευκαιρία. Αν βρείτε αυτό το παιχνίδι σε προσφορά, σας προτείνω να το πάρετε με κλειστά μάτια, σε full price προσωπικά θα έμενα μακριά του.