Tigris & Euphrates | Gods of Egypt_

Πολλά παλιά καταξιωμένα επιτραπέζια που σέβεται οι κοινότητα των επιτραπεζομάχων “γερνάνε” με την πάροδο του χρόνου. Βγαίνουν νέα επιτραπέζια επηρεασμένα από αυτά, που τα αντικαθιστούν γιατί κάνουν το ίδιο πράγμα με πιο φρέσκους μηχανισμούς. Όχι ο “Τίγρης και Ευφράτης”. Ναι μεν έχει επηρεάσει τον σχεδιασμό πολλών νεότερων επιτραπέζιων, αλλά ποτέ δεν έχει χάσει την μοναδικότητά του και εξακολουθεί να είναι ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη προτίμησης.

Σε αυτό το παιχνίδι κανένας παίκτης δεν έχει το χρώμα του, αλλά ένα σύμβολο που εκπροσωπεί τη δυναστεία του. Τέσσερα χρώματα στο παιχνίδι αντιπροσωπεύουν διαφορετικές κατηγορίες που ανήκουν σε κάθε δυναστεία. Πράσινο για εμπόριο, κόκκινο για θρησκεία, μπλε για σοδειά και μαύρο για αποίκιση. Σε κάθε γύρο οι παίκτες βάζουν ή ένα “tile” ενός από αυτά τα χρώματα στον χάρτη, ή έναν από τους τέσσερις ηγέτες τους. Κάθε περιοχή στον χάρτη με πολλά γειτονικά tiles θεωρείται ένα βασίλειο. Κάθε βασίλειο μπορεί να έχει ηγέτες διαφορετικών δυναστειών. Ποτέ όμως της ίδιας κατηγορίας! Ένα βασίλειο μπορεί να έχει ηγέτη σοδειάς από μια δυναστεία και ηγέτη θρησκείας από άλλη δυναστεία. Ποτέ όμως δύο ηγέτες π.χ. σοδειάς διαφορετικών δυναστειών στο ίδιο βασίλειο. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε έχουμε μάχη. Οι δύο παίκτες-δυναστείες αναμετρώνται μεταξύ τους για να δουν ποιου ο ηγέτης θα μείνει τελικά στο βασίλειο και ποιου θα αποσυρθεί. Μάχες γίνονται είτε επειδή κάποιος αποφασίσει να βάλει έναν ηγέτη του σε ένα βασίλειο όπου ήδη υπάρχει αντίστοιχος ηγέτης, είτε επειδή δύο βασίλεια που ήταν ανεξάρτητα, το κάθε ένα με τους δικούς του ηγέτες, ενωθούν, με αποτέλεσμα να βρεθούν δύο ηγέτες της ίδιας κατηγορίας στο ίδιο βασίλειο. Η μάχη της δεύτερης κατηγορίας μπορεί να αλλάξει το status όλου του χάρτη γιατί τότε δεν αποσύρεται απλά ο ηττημένος ηγέτης από το ταμπλό, αλλά παίρνει μαζί του κι όλα τα tiles του χρώματος του. Η “μάχη” δεν είναι τίποτα άλλο παρά αναμέτρηση δυνάμεων (αριθμού tiles) του χρώματος που την προκάλεσε.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ_

Κάθε παίκτης έχει πάντα επτά tiles κρυφά. Όταν βάζει tile στον χάρτη, τραβάει τυχαία άλλο από μια σακούλα που περιέχει όλα τα χρώματα. Κανένας παίκτης δεν ξέρει τι κρύβουν οι άλλοι τόσο στο χέρι τους όσο και στο μυαλό τους. Κάτι άλλο επίσης κρυφό, είναι οι πόντοι που μαζεύουν οι παίκτες κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Νικήτρια δυναστεία είναι αυτή που θα μαζέψει τους περισσότερους πόντους από ένα χρώμα. Πόντους κερδίζει ένας παίκτης όποτε τοποθετεί ένα tile σε ένα βασίλειο όπου έχει ήδη ηγέτη του ίδιου χρώματος, ή όταν νικήσει σε κάποια μάχη. Αλλά εδώ έρχεται να προστεθεί ένας κανόνας που σχεδόν καθορίζει όλο το παιχνίδι. Γιατί ο κάθε παίκτης στο τέλος του παιχνιδιού σκοράρει μετρώντας τους χαμηλότερους πόντους ενός χρώματος που έχει μαζέψει. Αν έχει 20 μπλε πόντους, 15 μαύρους, 16 κόκκινους και μόνο 3 πράσινους, το σκορ του θα είναι… 3. Το παιχνίδι ωθεί τους παίκτες να μην το παρακάνουν σε μία ή δύο κατηγορίες, αλλά να βρουν μια ισορροπία, στην κυριαρχία όλων.

Με κρυφά tiles, πόντους νίκης και έχοντας δεδομένο το πόσο εκτεθειμένο μπορεί να είναι κάθε βασίλειο σε μια διαμάχη που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα, το Τίγρης και Ευφράτης είναι τόσο παιχνίδι στρατηγικής, όσο ψυχολόγησης αντιπάλων, μνήμης και μπλόφας. Και όσο περίεργοι κι αν ακούγονται οι κανόνες στη θεωρία, η μαγεία του τρόπου παιχνιδιού του ξεδιπλώνεται παίζοντάς το.

Παίχτες: 2-4

Διάρκεια: 90 λεπτά